جدا از پرینترهای سه بعدی اکستروژن مواد، همچنین پرینترهای سه بعدی مبتنی بر فناوری‎های پلیمریزاسیون مخزنی مانند SLA و DLP وجود دارد. در این مقاله، نگاهی دقیق‎تر به پرینترهای سه بعدی dlp می‎اندازیم و مزایا و محدودیت‎های آن‎ها را با انواع SLA مقایسه می‎کنیم و با خدمات پرینت سه بعدی آشنا می شویم.

پرنتتر سه بعدی DLP چیست و اسم آن از کجا می‎آید؟

پرینترهای سه بعدی dlp و تفاوت آن با SLADLP مخفف عبارت digital light processing به معنای پردازش دیجیتال نور و یک نوع پلیمریزاسیون مخزنی است. فناوری‎های چاپ سه بعدی پلیمریزاسیون مخزنی از یک رزین فوتوپلیمر (مایع) استفاده می‎کنند که تحت منبع نوری می‎توان آن را جامد کرد.

در جهان پلیمریزاسیون مخزنی، دو فناوری اصلی دیده می‎شود: SLA و DLP. طبیعتا هر دو از رزین و یک منبع نوری برای ایجاد قسمت‎ها استفاده می‎کنند و تفاوت اصلی آن به نوع منبع نوری است که برای جامدسازی رزین استفاده می‎شود.

برای درک بهتر مفهوم DLP، ابتدا باید نسل قبلی آن یعنی SLA را توضیح دهیم. پرینترهای سه بعدی از SLS یا استرلئولیتوگرافی (Stereolithography) استفاده می‎کنند که ا یک پلت‎فرم ساخت، یک بالابر برای جابه‎جایی پلت‎فرم به سمت بالا و یک مخزن پر شده از رزین، یک منبع نوری و گالوانومترها را به کار می‎گیرد.

پرینت‎های سه بعدی SLA با پایین آوردن پلت‎فرم ساخت به داخل مخزن پر از رزین کار خود را شروع می‎کنند به نحوی که تنها ارتفاعی در حد یک لایه بین بخش پایین محفظه و پلت‎فرم محفظه باقی بماند. سپس از گالوانومترها استفاده می‎شود.

گالوانومترها اجزای آینه مانندی هستند که برای هدایت پرتوی لیزر یک پرینتر SLA در انتهای مخزن استفاده می‎شوند. با کمک G-code، گالوانومترها پرتوی لیزر را در مسیری هدایت می‎کنند که نشان‎دهنده یک لایه از یک قسمت خاص است. این لیزر سپس رزین را جامد می‎کند و یک لایه جامد از یک قسمت به وجود می‎آورد.

زمانی که یک لایه کامل شد، پلت‎فرم ساخت لایه به لایه به بالا می‎رود و فرآیند تا زمان تکمیل قسمت تکرار می‎شود.

نحوه عمل یک پرینتر سه بعدی DLP به چه صورت است؟

پرینترهای سه بعدی dlp حالا که متوجه شدید SLA چطور کار می‎کند، وقت آن است که DLP را دقیق‎تر بررسی کنیم. پرینترهای سه بعدی dlp برای SLA یک «فناوری خواهر» محسوب می‎شود چون تنها تفاوت اصلی بین آن‎ها منبع نوری استفاده شده برای جامدسازی رزین است. همانطور که اشاره کردیم، پرینترهای SLA برای جامدسازی رزین از ترکیب لیزر با گالوانومترها استفاده می‎کنند.

 در یک پرینتر سه بعدی DLP، منبع نوری یک صفحه پروژکتور نور دیجیتال است که به طور ویژه‎ای طراحی شده است. به لطف این صفحه، DLP در مقایسه با SLA سریع‎تر عمل می‎کند و دلیل آن به این قضیه بر می‎گردد که در پرینتر SLA، لیزر باید به صورت فردی رزین را در یک تکنیک «نقطه به نقطه» جامد کند. اما یک صفحه پروژکتور DLP تصویر یک لایه را به صورت ناگهانی و کامل منعکس می‎کند! بنابراین تمامی نقاط یک لایه را می‎توان همزمان جامد کرد. بدین طریق، سرعت چاپ در مقایسه با SLA بالا می‎رود چون برای جامدسازی تک لایه زمان کمتری صرف می‎شود.

از آن جایی که DLP یک فناوری دیجیتال است، تصویر سه بعدی که منعکس می‎شود از پیکسل‎ها تشکیل شده است. زمانی که این پیکسل‎ها به سه بعد ترجمه می‎شوند، واکسل‎ها (voxels) شکل می‎گیرند.

منبع نوری یک پرینتر سه بعدی DLP خودش است، یعنی یک نمایشگر ال‎ای‎دی، به عبارتی بدون وجود یک دستگاه میکروآینه دیجیتالی (digital micromirror device – DMD)، که قلب هر چیپست DLP محسوب می‎شود، کاربرد و معنایی ندارد.

یک DMD حاوی صدها هزار یا حتی میلیون‎ها میکروآینه‎های کوچک است که نور را هدایت می‎کنند و الگوی یک لایه را در انتهای مخزن رزین به وجود می‎آورند.

دقت یک قسمت پرینت شده با استفاده از یک پرینتر سه بعدی DLP معمولا مطابق با تعداد میکرو آینه‎های داخل یک دستگاه DMD است.

پرینتر سه بعدی DLP در مقابل SLA

بهترین پرینت‎های سه بعدی DLP چه مدل‎هایی هستند؟تا الان، ما تنها به مزیت پرینت سه بعدی DLP در مقایسه با یک دستگاه SLA یعنی سرعت بیشتر اشاره کردیم. اما همانطور که باید انتظار داشته باشید، DLP همچنین محدودیت‎های خاص خود را دارد.

از آن جایی که یک پرینتر DLP سه بعدی از یک صفحه پروژکتور دیجیتال استفاده می‎کند، پرینت بخش‎های با جزئیات زیاد با استفاده از ظرفیت کامل ساخت آن، دشوار است. برای ثبت بخش‎های با جزئیات زیاد، اندازه تصویری که پروژکتور منعکس می‎کند باید به اندازه کافی کوچک باشد که پیکسل‎های فردی (مجزا) را نتوان دید.

برای درک کامل موضوع، تصور کنید اندازه یک تصویر را روی گوشی هوشمند خود زیاد کرده‎اید. هرچه تصویر بزرگتر می‎شود، از کیفیت آن کاسته خواهد شد. به همین دلیل است که DLP برای تولید یک پرینت با جزئیات زیاد یا چاپ اجسام با جزئیات بالا با استفاده از ظرفیت کامل ساخت آن، مناسب نیست.

محدودیت دیگری که پرینترهای سه بعدی dlp دارند فینیش (finish) مربعی شکل سطح است. چون واکسل‎ها 4 گوش هستند، بخش‎های خمیده پرینت فینیش بسیار همواری در مقایسه با SLA ندارد. نکته خوب ماجرا این است که مشکل واکسل‎ها و خمیدگی‎ها را می‎توان با سندینگ (sanding) آن قسمت پس از چاپ رفع کرد.

هر دو پرینترهای سه بعدی dlp و SLP از رزین‎ها استفاده می‎کنند بنابراین هزینه چاپ باید مشابه باشد.

گرچه، به یاد داشته باشید که هزینه تا حد زیادی بستگی به شرکت تولیدکننده رزین یا حتی خود پرینتر دارد.

بهترین پرینت‎های سه بعدی DLP چه مدل‎هایی هستند؟

بازار پرینت سه بعدی هر روز با ظهور پرینترها و شرکت‎های جدیدی که سعی می‎کنند «سهم خود از بازار پرینت سه بعدی» را به دست آورند گسترش پیدا می‎کند. به همین علت، انتخاب پرینتر مناسب می‎تواند سخت باشد.

 

 

 

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 1 میانگین: 5]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *